कम्रेड ...!
च्याब्रुङको तानालाई इजार
र जनैलाई जुत्ताको तुना बनाएर
पशुपतिलाई सुगुरको गोखान बनाउ
अनि ,
सहोदर बहिनीलाई जग्गेमा राख
तब बज्छन यहाँ –
माक्र्स–लेलिनको खोपडीहरु ।
तर तिमी त
कुनै गैरजातिले जनै छुन्छ कि भन्दै
कुनै कामी, दमाई र सार्कीहरु मन्दिरमा पस्छ कि भन्दै
लाटो कोसेरोको आँखा जस्तो ट्वाल्ल हेरिरहेको छौ
र त बज्दैन यहाँ माक्र्स र लेकिनका खोपडीहरु ।
तिम्रो बिहेमा नौमती बाजा बजाउँदै
दमाईहरु लर्को–लर्को हिड्छन
उनैले बजाएको नरसिंहामा निम्तो बाड्छौ
तिनै दमाईले बजाएको सनैको धुनमा नाच्छौ ,
एउटा कामीले–
कुरुप फलामलाई आफ्नै पसिनाले रुप दिन्छ
र तिनै रुपले तिम्रो दैनिकी चल्छ
अफ्सोच–
तिनै कामीले
तिनै दमाईले
पानी गाग्रो छुन्छ कि भनेर तर्केर हिड्छौं
कतैभित्र पस्छ कि भन्दै हतार हतारबाहिर निक्लन्छौं,
त्यसैले कम्रेड ...!
बज्दैन यहाँ माक्र्स र लेलिनको खोपडीहरु ।
कम्रेड ...!
मनभरी अतिजातिबादको तमसुक बोकेर
यो समाजमा हसिया–हतौडा नबजाउ
तिम्रो नाराहरुले सम्बोधन गर्दै–गर्दैन
तिनै हसिया र हतौडा चलाउने मनहरुलाई,
मात्र–
एउटा आस्वासनको मीठो सपना देखाएर
भीरमा ठेलिरहेको छ जीवन ।
यो माटोले च्याब्रुङको आवाज खोजिरहेको छ
यो माटोले डम्फूको ताल रोजिरहेको छ
यो माटो ढोल र झ्याम्टासँग गीत गाउन खोजिरहेको छ
यो माटो साकेला नाच्न खोजिरहेको
र बर्बराइरहेको मुन्धुम ।
त्यसैले, कम्रेड ...!
बज्दैन यहाँ माक्र्स र लेलिनको खोपडीहरु
कप्पोबा चुम, पाँचथरे
हालः मलेसिया
Comments